Zo.

Zo. De kerstdagen zijn weer voorbij, ik heb vakantie, en dus niks om te doen. En dus ga ik het komende halfuurtje lekker even mijn vingers buigen om dit verhaal te typen. Want ik heb weer wat in mijn hoofd wat eruit moet. Het is frustrerend om het erin te laten zitten. Mijn hart gaat ervan in mijn keel kloppen.

Ik hou van films. Niet van American Pie, of You, me and Dupree, of andere oppervlakkige goedkope rotcomedies, met zo'n neppubliek die moeten klappen als er een bordje verschijnt waarop staat dat ze moeten klappen. Nee bedankt. Disgusting.
Ik hou voornamelijk van films die volgens Amerikanen 'floppers' zijn. Want als Amerikanen iets vinden 'floppen' zijn die films meestal heel goed.
Ik denk dat Amerikanen zo oppervlakkig zijn, dat ze een serieuze gewoonweg niet aankunnen. Ze snappen die diepgaande blikken niet, of grapjes. Als er één minuutje niet gelachen wordt, wordt het bestempeld als saaie, serieuze rotfilm. Als de vrouwelijke hoofdrolspeelster een scheve neus heeft, dan wordt er gezegt dat ze lelijk is.

Weetje wat mij frustreerd. Johhny Depp.
Ik heb de afgelopen tijd films gezien van Johhny Depp. En in elke film speelt hij een diepgaande, romantische, knappe en verleidelijke man met veel geduld en zelfvertrouwen. Maar oh wat zou ik graag willen weten hoe die man in het dagelijks leven is. Zou hij die rol van zo'n man zó goed kunnen naspelen, dat hij in het dagelijks leven ook zo geworden is? Of valt hij huilend op bed als hij in zijn hotelkamer komt na een slopende dag? Is hij gelukkig? Ik twijfel hoor.

Maar nog even over die floppende films. Ze vonden 'Elizabethtown' een floppende film. En weetje waarom? Omdat Orlando Bloom een serieuze rol had. Hij had dit keer geen zwaard of pistool. Hij moest een onzekere man spelen, die het gevoel had dat hij niks meer te betekenen had in zijn leven. En die dan gefascineerd raakt door een Optimische vrouw.
Zie je. Die Amerikanen lopen altijd weg als het om confronterende onderwerpen gaat.
Dat zie je ook maar weer bij die millieu-acties. Altijd maar ontkennen dat ze teveel slechte stoffen uitstoten, altijd iemand anders de schuld geven. Ik heb respect voor die paar amerikanen die nog wel een beetje realistisch blijven. Kan die actrice met de scheve neus er iets aan doen dat ze een scheve neus heeft? Nee toch? Ze heeft er toch niet om gevraagd? En dan wordt er nonchalant gezegt: 'Dan doe je toch Plastische Chirurgie', alsof je dat 'zomaar even' gaat doen. Domme objectieve mensen. En langzaam wordt de hele wereld zo. Onzeker en Pessimistisch.
Ik mag hopen dat ik later nog met een man kan trouwen die er net zo over denkt als ik.

Volgens mij worden die langzamerhand zeldzaam.

Dromerig (goh, alweer?)

Zo.
Ik heb nu toch zo'n rare bui. Een 'dromige-treurige-bui-met-een-lichtpuntje'. Zoiets.
Pff, ik weet niet waar ik moet beginnen met opschrijven. Ik heb best veel dingen in mijn hoofd die hier allemaal moeten komen te staan. Maar dat kan niet zonder begin.

Mijn dag begon met een wekker die ik zes keer had gezet op een ander deuntje. Ik moest vanmorgen om tien over negen weg. Dus zoals ik ben, kwam ik er om kwart voor negen uit. En dan trek ik mijn sokken aan, want dat is iets wat ik gewoon als eerste moet doen als ik opsta.
En nou, toen deed ik de computer aan, voor wat muziek, ookal zoiets waar ik 's ochtends niet zonder kan. En toen ging ik zitten, en voor me uitstaren. slaperig was ik, heel slaperig. En nu dan bijvoorbeeld ben ik rustig maar niet slaperig, gek, 's avonds kom ik altijd los. Maar in ieder geval schrok ik toen ik toen op de klok keek, dus ik haasten en fiesten naar school. En nou, gewoon de gebruikelijke woensdag. Saai, rotvakken waar ik niks mee kan, wil, en moet en..
En toen ik uit school kwam, moest ik economie doen, en daarna had ik geen huiswerk meer.
En weetje wat dan het allerstomst is? Dat ik niks weet te doen als ik geen huiswerk heb. Heb ik wel huiswerk dan heb ik daar geen tijd voor, omdat ik leuke dingen wil doen, en nu heb ik éíndelijk geen huiswerk.. maarja, zal wel weer aan mij liggen. En dan zit ik nu hier te typen, en moet ik eigenlijk nog veel dingen doen. Ben gewoon te lui. Ik moet zo douchen, en een boek zoeken voor een verslag. Verder heb ik mijn geld deze week uitgegeven aan dvd's, van Gooische Vrouwen. Geweldig. Heb nu seizoen 1 en 2, en nu heb ik dus die dvd's alweer gekeken, het waren er vier, in totaal 720 minuten. Lekker kijken, echt ontzettend leuk!

Ik heb de laatste tijd zin om te werken. Ik weet sinds een tijd wat ik wil worden. En dat is iets met musicals. Ik was afgelopen zondag bij Tarzan, en toen wist ik het denk ik bijna ongeveer zeker. Dat decor was zo mooi, en die kostuums en makeup, geluidseffecten, en script waren ongelooflijk. Ik wil later daarmee werken, het lijkt me zo heerlijk, die muziek en dan sta jij daar achter de schermen leiding te geven aan iedereen die langs loopt, zorgen dat alles er is, en op tijd, en meegenieten van die spanning die de spelers hebben. Ah heerlijk. En dan als het afgelopen is even praten, en wat drinken. Men, wat wil ik dat graag zeg. Ik heb nu het gevoel dat ik nutteloos werk doe op school, ik leer dertien vakken. Alsof ik dat nodig heb. Ik heb geen natuurkunde nodig, en ik vind het ook stom. Geef mij maar veertien blokuren toneel en handvaardigheid en muziek, en ik wil best diepgaande werkstukken schrijven over vanalles en nogwat wat me interesseert, en ondertussen muziek luisteren.

Áh en nu weet ik weer wat ik wilde schrijven in deze blog!!!
Dat ik zo'n verliefd en vrolijk gevoel krijg van kerstlichtjes! ben ik de enige? Want kijk, als je door de kou fietst, met een muts op je hoofd en een sjaal om, en je fiets door van die schattig verlichte straten, dan word je toch zo vrolijk! Ik krijg er echt een gelukkig gevoel van, en dan nog een beetje sneeuw erbij, en een vriend die op je wacht en je dan een warme knuffel geeft en je een prettige kerst wenst. Men, dat is geweldig. Zit ik alweer te dromen.

Ik ben dromerig.

Heya, schijtluizen

Yay, blogger!


Zowat alle meisjes die ik ken zitten nu Hollands Next TopModel te kijken.
Ik niet! Ik kan niet zeggen dat ik er een hekel aan heb, maar het interesseert me voor geen eeeeene .. bal..
Het zijn laaggeschoolde meisjes die de hele dag 'Oh my god' roepen, en daarmee stijliconen zijn voor duizenden meisjes uit Nederland. Jeeez. Nelson Mandela was een voorbeeld, Martin Luther King, maar écht nooit, never, niet ga ik als een meeloper die meisjes 'cool' vinden. Gaast, ik weet zeker dat als je nu bij mij op school aan alle meisjes vraagt wat ze van Hollands Next TopModel vinden, ze allemaal zeggen, OOOOH JA, VOORAL DAISY EN TAMARA, (of hoe die mensen dan mogen heten) En dan onstaat er een discussie over wie het meest 'Oh My God' zegt en lipgloss van L'Oreal Paris. Kotsbarend.
In ieder geval wil ik ook niet die meisjes beledigen, want als ze zich daardoor goed voelen, heb ik daar niks op tegen. ik geef alleen mijn mening.
Oja, het is trouwens ook niet zo dat ik niet van mode hou, want al die meisjes gaan meteen na Hollands Next TopModel, Project Catwalk kijken, en dat is serieus wel vet. Maar ik heb even geen zin. Net zoals de vorige vijftien afleveringen van Project Catwalk. Ik heb het ook maar één keer gezien, eerlijk gezegt... 6 maanden geleden.. maaaaaaaaar.. ;)
Verder hoor ik nu Natuurkunde te leren, maar dat is ook al zoiets waar ik me totaal niet in kan interesseren. Ik wil een blokuur Toneel, of een blokuur Yoga, een blokuur Yoghurt(?), en een blokuur 'hoe overleef ik in de vrije natuur', maar dat heb ik serieus ook gehad, want ik heb 8 jaar op scouting gezeten, wat serieus echt vet was. Maar, het ging vervelen, elke jaar begin je met 'de knopen herhalen, en dan maak je een bouwwerk van palen, daarna is het sinterklaas, gevolgd door kerst, gevolgd door nieuwjaar, dan is het ijskoud en zit je meestal binnen te knutselen, maar dat ging een beetje mijn leeftijd onderdoor, en dan ga je buiten spelletjes doen, en dan kwam zomerkamp, en zomerkamp was altijd het gene waarvoor je erop zat. Zomerkamp was gaaaf! Een weekje zelfstandig overleven, ijzeren discipline krijg je ervan hoor! Eigen tent opzetten, eigen eten koken, afwassen, een chillplek bouwen, van een boomhut tot een ondergrondse kuil, het ontgroenen van de nieuwe kinders in de groep, chillen en met je zakmes van die takjes slijpen, en dan vooral de nachtelijke dropping (zonder leiding *juicht*) gewoon een heerlijke, en toch drukke week waarin je even niet zoveel aan je uiterlijk hoeft te doen, gewoon even het beest in je los laten. Heerlijk. Maar toch werd het niveau van spelletjes doen, en elk jaar maar weer dat Sinterklaas me beu. Ik ben er afgegaan. Maar toch, misschien heb ik die afkeer van huppelende 'Oh My God' meisjes daarvan, komop wees eens stoer! Jullie zijn nog niet verloren!

Grijs ofzo.

Vandaag is alles grijs.
Daar kwam ik net achter, toen ik gewoon uit school kwam, en mijn voordeur openmaakte.
Ik keek naar het slot van de deur, die grijs was. Ons opstapje bij de voordeur, is ook grijs. Mijn broek is grijs, en toen ik binnen kwam en mijn grijze schoenen uitdeed, waren mijn sokken ook nog eens grijs.
Ik keek in de spiegel, en mijn mascara die toen ónder mijn oog zat, gaf een grijze kleur onder mijn ogen. Ik liep de kamer in, en dacht na over wat nog meer grijs was.
De schooltas van mijn vriend is grijs, de lucht is grijs, de trap op school is grijs, kralen aan mijn armband zijn grijs. En toen besloot ik op te houden met over grijs denken, en ik hoopte dat alles morgen blauw zou zijn.

Rotsokken

Wat niemand weet is dat ik ben begonnen aan dit, blogspot.
Geeneen vriendin, geen ouders, geen weetikveelwie.. Gewoon ik. Ik vind het wel gaaf! Dat je gewoon je mening ergens kunt opschrijven, en dat je je verhaal kwijtkunt, zonder dat iemand die je kent het leest! Nu alleen nog even wat dingetjes bedenken om te schrijven. Ik moet denk ik maar eens wat interessants gaan doen. Dan heb je ook wat om te schrijven, toch? Je leeft tenslotte maar één keer. Bah. Mijn sokken zitten niet lekker.